Lieve Lucas,

We leerden elkaar kennen in onze studententijd in Nederland; ik kwam op bezoek bij Janella en jij was haar huisgenoot. Dat was de start van onze vriendschap… lang leve de lol 😄, nu al 30 jaar geleden. Een paar maanden later was ik klaar met mijn studie en ging ik terug naar Aruba. Ik kreeg de opdracht om ieder weekend bij jouw moeder op bezoek te gaan en ik herinner me dat Daisy altijd aan het vegen was, dat ik super verlegen was en dat Minerva altijd aan het koken was. Misschien kloppen die herinneringen ook niet meer precies, het is al zo een tijd geleden, maar wat ik wel zeker weet is dat ik direct kon voelen hoe een sterke, liefdevolle familieband jullie hebben. Ik voelde me altijd welkom, hoe verlegen of hoe anders ik ook was.

En dat gevoel heb je me altijd gegeven, ook toen we een aantal jaren geleden weer met elkaar in contact kwamen. We zijn in veel dingen echt tegengesteld; jij praat veel, ik praat niet; ik drink alleen maar water, jij niet ….. maar de vriendschap was sterk en ik mis je nu al. Liefs, Annemarie